ارزیابی و ارائه الگوی بهینه مکان یابی به منظور تأسیس ایستگاه های آتش نشانی با استفاده از gis (مطالعه موردی: شهر کرمانشاه)

توزیع و مکان­ یابی بهینه ایستگاه­ های آتش ­نشانی به دلیل اهمیت و توجه روز افزون به امر ایمنی در شهرها و ارایه تمهیداتی در زمینه پیشگیری و مقابله با حوادث مختلف از اهمیت و نقش حیاتی برخوردار است. لذا هدف اصلی از انجام این پژوهش ارزیابی و ارائه الگوی بهینه مکان ­یابی به منظور تأسیس ایستگاه­ های آتش ­نشانی با استفاده از gis در شهر کرمانشاه می­باشد. این پژوهش از نوع کاربردی بوده و برای انجام آن از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شده است. با توجه به وضعیت شهر کرمانشاه، برای مکان­یابی ایستگاه ­های آتش ­نشانی، از معیارهای تراکم جمعیت، نزدیکی به شبکه معابر، شعاع پوششی ایستگاه­ های آتش نشانی، کاربری اراضی سازگار و کاربری اراضی ناسازگار در قالب مدل ترکیبی تحلیل فرآیند سلسله مراتبی (ahp) با سیستم اطلاعات جغرافیایی (gis) استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان می­ دهد که بخش زیادی از شهر کرمانشاه خارج از محدوده­ عملیاتی ایستگاه­ های آتش­ نشانی قرار گرفته است،به طوری که 33.54درصد از جمعیت شهر کرمانشاه فاقد پوشش مناسب هستند، نتیجه حاصل از کاربرد مدل تلفیقی ahpوarc gis برای شناخت مکان مناسب برای احداث ایستگاه ­های آتش­ نشانی در شهر کرمانشاه بیانگر این واقعیت است که اولاً مدل به خوبی توانسته است با توجه به 5 شاخص مورد استفاده در تحقیق، محدوده مورد مطالعه را به لحاظ نیاز به احداث ایستگاه­های آتش­ نشانی اولویت­ بندی نماید. ثانیاً مناطقی که در اولویت اول برای مکان­ یابی قرار دارند در اطراف شهر کرمانشاه به خصوص در قسمت­های شرق و شمال­ شرق قرار دارند که می­ توان با احداث ایستگاه­ های جدید در این مناطق کل شهر کرمانشاه را تحت پوشش قرار داد.